Een hond die blind wordt, kan daar vaak goed mee omgaan. Dankzij hun sterke reuk en gehoor vinden veel honden nog prima hun weg. Toch kan blindheid gepaard gaan met onzekerheid, angst of gezondheidsproblemen, zeker bij oudere dieren. Soms komt er een moment waarop de vraag opkomt: is het nog dierwaardig om zo verder te leven?
Het laten inslapen van een blinde hond is een emotioneel en moeilijk besluit. Blindheid op zichzelf is meestal geen directe reden om afscheid te nemen, maar wanneer het samengaat met pijn, gedragsveranderingen of verlies van levenskwaliteit, kan euthanasie de meest liefdevolle keuze zijn.
In dit artikel lees je alles over het juiste moment om een blinde hond te laten inslapen, hoe het proces in zijn werk gaat en welke vormen van nazorg er zijn. Zo krijg je inzicht en steun om deze moeilijke beslissing met rust en liefde te nemen.
Het afscheid van een hond is altijd zwaar. Wanneer je hond blind wordt, kan de beslissing extra ingewikkeld voelen. Veel honden redden zich namelijk verrassend goed zonder zicht. Ze gebruiken hun reuk en gehoor, vinden nieuwe routines en kunnen daarmee nog lang genieten van een goed leven.
Toch zijn er ook honden waarbij blindheid samengaat met onzekerheid of desoriëntatie. Ze botsen vaker tegen meubels, worden afhankelijker van jouw nabijheid of reageren schrikachtig op onverwachte geluiden. Niet elke hond heeft hier last van, maar áls dat gebeurt, kan het emotioneel zwaar zijn om te zien. Je wilt je hond helpen en geruststellen, maar merkt dat het leven voor hem toch moeilijker is geworden.
Juist dit maakt de afweging zo complex. Het gaat niet alleen om wat je hond lichamelijk nog kan, maar ook om hoe hij zich voelt in zijn dagelijks leven. Voelt hij zich nog veilig en ontspannen in huis? Heeft hij plezier in contact, spel en kleine alledaagse dingen? Of overheersen stress, onzekerheid en afhankelijkheid?
Deze emotionele kant maakt dat veel eigenaren heen en weer worden geslingerd tussen hoop en twijfel. De ene dag zie je dat je hond zich nog prima redt, de andere dag overheerst de zorg of het nog wel eerlijk is om door te gaan. Dat spanningsveld maakt het nemen van een beslissing vaak zo zwaar.
Veel eigenaren ervaren twijfel en schuldgevoel: “Laat ik mijn hond te vroeg gaan?” of juist: “Wacht ik te lang en lijdt mijn hond nu onnodig?”. Deze emoties zijn heel normaal en laten zien hoeveel zorg en liefde er is voor je hond. Toch maakt juist die liefde het vaak extra moeilijk om objectief te blijven.
De centrale vraag is of je hond nog voldoende kwaliteit van leven ervaart. Dat gaat verder dan alleen eten of kunnen lopen. Drie gebieden spelen hierbij een belangrijke rol:
Wanneer er in één of meerdere van deze gebieden structureel verlies optreedt, neemt de levenskwaliteit sterk af. Dat is vaak het punt waarop eigenaren zich afvragen of het leven nog waardig is voor hun hond.
Veel mensen passen hun leven intussen volledig aan de behoeften van hun blinde hond aan. Meubels worden verplaatst of juist gefixeerd zodat hij zich veilig kan bewegen, er wordt voortdurend gelet op signalen van onrust en dagelijkse routines draaien steeds meer om het dier. Dat is een bewonderenswaardige en liefdevolle inzet, maar ook een die veel van een eigenaar vraagt.
Langdurige en intensieve zorg voor een blinde hond kan leiden tot overbelasting van de verzorger (caregiver burden). Door de voortdurende waakzaamheid en de angst om ongemak te missen, raakt het dagelijks leven van het gezin sterk beïnvloed. Hierdoor wordt het soms lastig om nog goed te zien hoe de hond zélf de situatie ervaart. Het risico is dat een hond vooral “functioneert” dankzij alle aanpassingen, terwijl de eigen levenskwaliteit in werkelijkheid al sterk is verminderd.
Als dierenarts gespecialiseerd in palliatieve zorg adviseer ik eigenaren gebruik te maken van een welzijnsmonitor. Dit hulpmiddel maakt de kwaliteit van leven inzichtelijk door niet alleen naar de lichamelijke klachten te kijken, maar ook sociaal en emotioneel welzijn wordt opgevolgd. Zo ontstaat er een helder en zo objectief mogelijk beeld van he jouw hond zich werkelijk voelt in het dagelijks leven.
Twijfel jij of jouw blinde hond nog genoeg kwaliteit van leven ervaart? Plan dan hier een levenskwaliteit-consult in. Samen brengen we de huidige situatie in kaart, bespreken we jouw zorgen en kijken we welke mogelijkheden er nog zijn om jouw hond te ondersteunen.
Blindheid op zichzelf hoeft geen reden te zijn om afscheid te nemen. Veel honden leren zich goed aanpassen en kunnen, ondanks hun beperking, nog jarenlang genieten van het leven. Toch zijn er situaties waarin de balans omslaat en de kwaliteit van leven onvoldoende wordt. Dit zijn enkele belangrijke signalen die kunnen helpen bij het nemen van de beslissing.
De oorzaak van de blindheid speelt vaak een grote rol. Aandoeningen zoals glaucoom kunnen hevige pijn geven, terwijl cataract of netvliesproblemen dit meestal niet doen. Daarnaast komt blindheid vaak voor bij oudere honden die tegelijk last hebben van andere leeftijdsgebonden ziekten, zoals artrose, hartproblemen of nierfalen. Het is juist de combinatie van blindheid met deze gezondheidsproblemen die het leven zwaar kan maken. Wanneer je merkt dat je hond dagelijks pijn ervaart, niet meer goed kan bewegen of voortdurend medische zorg nodig heeft zonder zichtbare verbetering, kan dat een teken zijn dat een vredig afscheid dichterbij komt.
Blindheid kan een hond onzeker en angstig maken. Veel eigenaren zien hun hond sneller schrikken van geluiden, ’s nachts onrustig rondlopen of voortdurend steun zoeken bij de eigenaar. Andere honden botsen vaak tegen meubels, weigeren trap te lopen of raken in paniek wanneer ze alleen worden gelaten. Deze gedragsveranderingen zijn vaak belastend voor zowel hond als eigenaar. Wanneer angst en onrust de dagelijkse rust verdringen, verliest je hond een belangrijk deel van zijn welzijn.
Een hond die blind is, kan nog steeds genieten van knuffels, wandelingen of een favoriet speeltje. Maar als dat plezier steeds minder wordt, en er vooral afhankelijkheid, stress of terugtrekgedrag overblijft, verandert de kwaliteit van leven ingrijpend. Belangrijk is om te letten op de balans tussen goede en slechte dagen: overheersen de momenten van angst, pijn en desoriëntatie, dan weegt dit vaak niet meer op tegen de korte momenten van vreugde.
Signalen dat je hond mogelijk niet meer voldoende kwaliteit van leven ervaart:
Als dierenarts gespecialiseerd in de laatste levensfase zie ik dat het voor eigenaren vaak lastig is te beoordelen of de blinde hond nog levenskwaliteit heeft. Hier kan de welzijnsmonitor waardevolle steun bieden, door middel van dagelijkse observaties krijg je inzichtelijk hoe het echt gaat met jouw blinde hond.
Wil je weten hoe je met de welzijnsmonitor aan de slag kan? Plan hier je afspraak in met Marloes.
Het besluit om je blinde hond te laten inslapen hoef je niet alleen te dragen. Een goed gesprek met een dierenarts kan veel duidelijkheid geven. Samen kijken jullie naar de medische situatie, het gedrag en de emotionele signalen van je hond. Dit helpt om beter te begrijpen of euthanasie de meest liefdevolle keuze is, of dat er nog mogelijkheden zijn om de levenskwaliteit te verbeteren.
Blindheid gaat vaak samen met ouderdom of andere aandoeningen, zoals artrose, diabetes of hartproblemen. Een dierenarts kan inschatten of er nog behandelingen of aanpassingen mogelijk zijn die het leven comfortabeler maken. Door jouw observaties en ervaringen te delen ontstaat er een compleet beeld. Zo voorkom je dat je de beslissing baseert op een enkel zwaar moment of juist op een tijdelijke opleving.
Een gesprek met de dierenarts geeft ook ruimte om je eigen zorgen en emoties uit te spreken. Het helpt om bevestigd te krijgen dat je gevoel klopt, of juist om te ontdekken dat er nog andere opties zijn. Deze steun kan het verschil maken in een periode waarin je zelf soms het overzicht verliest.
In Nederland mag alleen een dierenarts een hond laten inslapen. Daarbij geldt dat de dierenarts ervan overtuigd moet zijn dat dit medisch en ethisch verantwoord is. Als een hond nog voldoende kwaliteit van leven heeft of als er nog behandelopties zijn, kan een dierenarts besluiten euthanasie te weigeren.
Dit kan pijnlijk of confronterend zijn, maar het waarborgt dat de beslissing altijd in het belang van het dier wordt genomen. Vaak helpt het om in zo’n situatie een tweede gesprek te plannen, of desnoods een second opinion aan te vragen bij een andere dierenarts. Het belangrijkste is dat je je gehoord voelt en dat er met respect wordt gekeken naar de situatie van jou en je hond.
Een gesprek met een dierenarts hoeft niet alleen over de medische afweging te gaan, maar bij MarloesZorgt bespreken we ook uitgebreid hoe het afscheid gaat verlopen. Als dierenarts gespecialiseerd in euthanasie aan huis vind ik het belangrijk dat eigenaren weten dat dit laatste moment niet gehaast of klinisch hoeft te zijn. Samen kunnen we bespreken hoe jullie je het afscheid voorstellen: de plek in huis, wie erbij aanwezig zijn, welke rituelen waardevol kunnen zijn en wat er daarna met je hond gebeurt. Door dit tijdig te bespreken, ontstaat er rust en zekerheid in een periode de zo emotioneel beladen is.
Twijfel je of het tijd is om afscheid te nemen of wil je weten welke opties er zijn rondom de thuis euthanasie van jouw hond? Neem hier contact op met Marloes. Samen kijken we naar een manier van afscheid neen die past bij jou, je gezin en je hond.
Het laten inslapen van je hond is een ingrijpend en emotioneel moment. Veel eigenaren vinden het steunend om vooraf te weten hoe het proces verloopt. Zo weet je wat je kunt verwachten en kun je bewust kiezen voor de manier die het beste bij jou en je hond past.
Wanneer het moment van afscheid nadert, is het belangrijk om te weten wat je kunt verwachten. Veel eigenaren kiezen voor euthanasie aan huis, omdat dit zorgt voor rust en vertrouwdheid. Toch kan het zijn dat je de afspraak in een dierenartspraktijk wilt of moet laten plaatsvinden.
Een praktijkbezoek betekent vaak extra spanning voor een blinde hond. De autorit kan stressvol zijn, met onbekende geluiden en bewegingen die hij niet kan plaatsen. Eenmaal in de praktijk zijn er nieuwe geuren, vreemde geluiden en andere dieren, die juist voor een hond zonder zicht verwarrend en beangstigend kunnen zijn. Deze prikkels zorgen voor stress en verhogen de onrust. Daardoor is het voor veel honden moeilijk om zich op zo’n moment nog veilig te voelen.
Kies je toch voor de praktijk, probeer de ervaring dan zo draaglijk mogelijk te maken. Neem zijn favoriete deken of speeltje mee, houd hem dicht bij je zodat hij je stem en geur kan volgen, en vraag de dierenarts om voldoende tijd te nemen voor het afscheid.
Bij een euthanasie aan huis van je hond vallen al die extra stressfactoren weg. Je hond hoeft geen autorit meer te maken, herkent de geuren en geluiden van zijn eigen omgeving en je hond kan thuis inslapen op de plek waar hij zich altijd op zijn gemak voelde. Onderzoek naar stress bij dieren laat zien dat vertrouwde routines en een voorspelbare omgeving helpen om angst en spanning te verminderen. Dat is precies waarom een thuis-euthanasie voor een blinde hond vaak zoveel rust geeft.
Een euthanasie aan huis van je blinde hond geeft in de meeste gevallen meer rust en vertrouwdheid, juist omdat je hond zich omringd weet door zijn eigen omgeving en de mensen die hem dierbaar zijn. Voor een blinde hond, die zoveel houvast haalt uit voorspelbaarheid en nabijheid, kan dat een groot verschil maken.
Een rustige omgeving is belangrijk bij ieder afscheid, maar voor het inslapen van een blinde hond weegt dit nog zwaarder. Zonder zicht vertrouwt hij volledig op geur, aanraking en geluid. Onrustige prikkels, harde stemmen, onverwachte bewegingen of een drukke praktijkruimte, kunnen daardoor extra verwarrend en beangstigend zijn.
Kies daarom voor een plek waar je hond zich altijd veilig heeft gevoeld. Dat kan zijn eigen mand zijn, een kleed in de woonkamer of een vertrouwd hoekje in de tuin. Leg een zachte deken neer, zorg voor voldoende warmte en houd het licht gedimd als dat prettiger voelt. Het gaat erom dat de omgeving zo herkenbaar en kalm mogelijk is.
Rust creëren betekent ook dat je zelf de tijd neemt. Zet telefoons op stil, laat alleen diegene aanwezig zijn die er echt bij willen zijn en geef je hond de ruimte om dichtbij jou te liggen. Vaak helpt het om zacht tegen hem te praten of hem te aaien, zodat hij je stem en geur ervaart tot het laatste moment.
Voor sommige gezinnen geeft het ook steun om kleine rituelen in te voegen: een kaarsje aansteken, rustige muziek op de achtergrond, of nog één keer zijn favoriete snack geven. Dit maakt de sfeer warm en vertrouwd, en helpt je blinde hond ontspannen in slaap te vallen.
Een blinde hond voelt sterk de emotie en rust van zijn omgeving. Hoe kalmer en liefdevol die omgeving is, hoe vrediger het afscheid zal verlopen.
Veel eigenaren vinden het spannend om te weten wat er precies gebeurt bij het laten inslapen van hun hond. Het idee alleen al kan beangstigend zijn, maar het helpt vaak om het proces stap voor stap uitgelegd te krijgen. Zo weet je wat je kunt verwachten en kun je met meer rust en vertrouwen aanwezig zijn. Bij een euthanasie aan huis van je hond neem ik altijd ruim de tijd. Allereerst is er ruimte om je hond nog even vast te houden, te knuffelen en een laatste lekkernij te geven. Pas wanneer iedereen er klaar voor is, beginnen we.
De procedure verloopt in twee fasen:
Voor een blinde hond kan het extra waardevol zijn dat dit thuis gebeurt. Hij voelt jouw aanwezigheid, hoort je stem en ruikt de vertrouwde geuren om zich heen. Dat maakt dat het afscheid minder beladen is en je hond vredig kan gaan, zonder stress van een autorit of onbekende prikkels in een praktijkruimte. De meeste eigenaren ervaren de procedure als zacht en respectvol. Het zien dat hun hond rustig inslaapt en vredig overlijdt, geeft vaak troost, hoe verdrietig het moment ook is.
Veel eigenaren vragen zich af of hun hond pijn voelt of bang is tijdens het inslapen. Het antwoord is geruststellend: de procedure verloopt zo rustig mogelijk en wordt stap voor stap begeleid, zodat je hond zich veilig voelt tot het einde.
De eerste injectie wordt onderhuids gegeven, vergelijkbaar met een vaccinatie. Je hond kan hierbij een klein prikje voelen, maar dit moment maak ik altijd zo zacht mogelijk. Vaak krijgt hij ondertussen iets lekkers of wordt hij rustig geknuffeld, waardoor hij bijna niets van het prikje meekrijgt. Daarna merk je al snel dat hij ontspannen raakt en langzaam wegzakt in een diepe slaap. Vanaf dat moment voelt je hond niets meer van wat er verder gebeurt. Voor hem is het alsof hij gewoon rustig in slaap valt, dicht bij jou en in zijn vertrouwde omgeving.
Wat jij ziet, is dat je hond steeds rustiger wordt, de ademhaling langzaam vertraagt en het lichaam ontspant. Soms komt er nog een diepe zucht of een kleine spiertrekking, maar dit hoort bij het natuurlijke proces en betekent niet dat hij onrust ervaart. Integendeel: het is een teken dat jouw hond rustig loslaat.
Voor een blinde hond zijn deze stappen van geruststelling en afleiding extra belangrijk. Jouw hond vertrouwt volledig op jouw stem, geur en aanraking. Door aanwezig te zijn en dichtbij je hond te zijn, voelt jouw hond zich veilig en geborgen tot het allerlaatste moment.
Als Peaceful Euthanasia Veterinarian ben ik gespecialiseerd in de rustige en stressvrije begeleiding van jouw blinde hond tijdens het inslapen. Dankzij mijn kennis en ervaring kan ik zorgen voor een waardig en liefdevol afscheid, want het afscheid van jouw geliefde hond is immers niet enkel een medische handeling. Alle aspecten van dit moment zijn belangrijk. Het zijn de laatste herinneringen die jij met jouw hond maakt. Door samen een plan te maken over hoe jij het afscheid wilt vormgeven, zorgen we ervoor dat deze laatste momenten net zo waardevol en liefdevol zijn als het leven dat jullie samen hebben gedeeld.
Wil je meer weten en kennismaken? Vul dan hier het contactformulier in.
Het verlies van een hond laat een diepe leegte achter. Zeker wanneer je hond blind was en sterk afhankelijk van jouw nabijheid, kan de stilte na het afscheid nog intenser aanvoelen. Nazorg is daarom een belangrijk onderdeel van het proces: het helpt je om het gemis een plek te geven en stap voor stap te leren omgaan met de nieuwe situatie.
De dagen na het afscheid voelen vaak onwezenlijk. Je mist de vaste routines: geen begroeting bij thuiskomst, geen dagelijkse wandelingen, geen vertrouwde geluiden in huis. Deze leegte is normaal en hoort bij rouw. Het helpt om je gevoelens te erkennen en jezelf de tijd te gunnen om verdrietig te zijn. Voor veel eigenaren geeft het steun om bewust stil te staan bij de herinneringen. Kleine rituelen kunnen daarbij helpen. Denk aan het maken van een herdenkingsplekje in huis met een foto, kaars of urn. Sommige mensen schrijven hun gevoelens op in een dagboek of brief aan hun hond. Anderen vinden het waardevol om een wandeling te maken langs de favoriete route van hun hond, of nog eens een plek te bezoeken waar jullie samen graag kwamen. Creatieve vormen kunnen ook troost bieden, zoals het maken van een fotoalbum of herinneringsdoos met speeltjes, halsband of andere persoonlijke spullen. Zulke tastbare herinneringen geven houvast in een periode waarin de dagelijkse aanwezigheid zo plotseling wegvalt.
Rouw is geen proces van loslaten, maar van op een andere manier leren vasthouden. Door herinneringen vorm te geven en momenten te creëren om je hond te gedenken, wordt het gemis niet kleiner, maar draaglijker. Het verdriet laat zien hoeveel liefde er was en die liefde blijft, ook na het afscheid.
Praat met mensen die dichtbij je staan. Vaak willen vrienden en familie graag steun bieden, maar weten ze niet goed hoe. Geef daarom zelf aan wat je nodig hebt: een luisterend oor, praktische hulp of gewoon gezelschap. Door je gevoelens te delen, voel je je minder alleen en kan de herinnering aan je hond in liefde worden gekoesterd. Toch ervaren veel eigenaren dat hun verdriet niet altijd serieus wordt genomen. Rouw om een huisdier wordt in onze samenleving soms onderschat, terwijl de band met een hond net zo diep en betekenisvol kan zijn als die met een mens. Het verlies van een trouwe metgezel kan dezelfde intensiteit hebben, en het is belangrijk dat dit verdriet wordt erkend. Door dit met de juiste mensen te delen, ontstaat er ruimte voor begrip en steun.
Voor kinderen kan het overlijden van een hond hun eerste echte ervaring met verlies zijn. Zij verwerken rouw vaak anders dan volwassenen: in korte, intense periodes, afgewisseld met spel of afleiding. Het helpt als je eerlijk uitlegt wat er gebeurt en geen verhullende taal gebruikt. Woorden als “inslapen” kunnen bij jonge kinderen letterlijk worden genomen en verwarring oproepen. Beter is om rustig uit te leggen dat de hond doodgaat en niet meer wakker zal worden, en dat dit betekent dat hij geen pijn of angst meer heeft. Betrek kinderen actief bij het afscheid, mits zij dat zelf willen. Dat kan door een tekening of briefje mee te geven, samen een kaarsje te branden of herinneringen op te schrijven. Ook kan het waardevol zijn dat kinderen aanwezig zijn bij het afscheid, zolang zij goed zijn voorbereid en dit zelf aangeven. Voor ouders kan de vraag spelen vanaf welke leeftijd dit passend is. Er bestaat geen vaste grens: jonge kinderen hebben vaak genoeg aan een kort moment, terwijl oudere kinderen en tieners bewuster afscheid kunnen nemen. Het belangrijkste is dat kinderen de keuze krijgen om mee te doen en dat hun grenzen gerespecteerd worden.
Soms is de leegte na het overlijden van een hond zo groot dat steun uit de directe omgeving niet voldoende is. In dat geval kan professionele begeleiding helpen om grip te krijgen op je gevoelens. Een rouwbegeleider of psycholoog kan je inzicht geven in het rouwproces en handvatten bieden om met het verlies om te gaan. Daarnaast bestaan er rouwgroepen en lotgenotengroepen, zowel fysiek als online. Het delen van ervaringen met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt geeft vaak veel herkenning en troost. Het kan fijn zijn om te merken dat je gevoelens normaal zijn en dat anderen begrijpen hoe intens het verlies van een hond kan zijn. Steeds meer dierencrematoria en organisaties bieden daarnaast rouwondersteuning aan, variërend van bijeenkomsten tot online communities of herdenkingsmomenten. Ook dat kan een waardevolle manier zijn om je verdriet te delen en niet het gevoel te hebben dat je er alleen voor staat.
Nazorg is een onmisbaar onderdeel van mijn werk als Peaceful Euthanasia Veterinarian. Het afscheid stopt niet op het moment dat je hond is ingeslapen, vaak begint juist daarna het moeilijkste deel. Ik weet uit ervaring hoe groot de leegte kan zijn, en hoe belangrijk het is dat dit verdriet erkend wordt. Daarom bied ik niet alleen de begeleiding van het afscheid, maar ook ruimte voor nazorg. Een telefoontje na enkele dagen, de mogelijkheid om je verhaal nog eens te delen, of praktische handvatten om met het verlies om te gaan: het kan een groot verschil maken in hoe je dit proces beleeft. Rouw om een hond is échte rouw, en verdient dezelfde erkenning als ieder ander verlies. Mijn rol is om daarin steun en begrip te bieden, zodat je niet alleen staat in deze periode.
Meer weten over Marloes? Neem hier contact op.
Het besluit om je blinde hond te laten inslapen is een van de moeilijkste keuzes die je als eigenaar moet maken. Blindheid op zichzelf hoeft geen reden te zijn, maar in combinatie met angst, desoriëntatie of andere gezondheidsproblemen kan het leiden tot een ernstig verlies van levenskwaliteit. Juist daarom is het zo belangrijk om stil te staan bij hoe je hond zich werkelijk voelt, en om de afweging met zorg en liefde te maken. Omdat ik mijzelf heb gespoeciulaiseerd in de palliatieve zorg van huisdieren, kan ik al in de periode voor het afscheid van betekenis zijn. Samen kijken we hoe je hond zich voelt, welke mogelijkheden er nog zijn om zijn comfort te verbeteren en wanneer het tijd is om afscheid te nemen.
Een waardig afscheid gaat verder dan het medische proces. Het gaat om de voorbereiding, de plek waar je afscheid neemt, de rituelen die betekenis geven, en de nazorg die helpt bij de verwerking van het verlies. Een thuis euthanasie van jouw hond kan daarbij veel rust brengen, zeker voor een blinde hond die zoveel houvast haalt uit geur, stem en nabijheid.
Weet dat je er niet alleen voor staat. Als Peaceful Euthanasia Veterinarian begeleid ik je stap voor stap. Zo zorgen we samen voor een laatste moment dat, ondanks het verdriet, net zo liefdevol en betekenisvol is als het leven dat jullie samen hebben gedeeld.
Nierfalen komt veel voor bij oudere katten
Katten hebben van nature een zwakke dorstprikkel en hun nieren werken hard om vocht vast te houden. Dat maakt ze gevoelig voor nierschade, zeker op latere leeftijd.
Door hun stille, zelfstandige aard merken we vaak pas laat dat er iets mis is.
Hoe herken je de signalen?
– Meer drinken en plassen
– Verminderde eetlust
- Gewichtsverlies
– Slechtere vachtverzorging
– Misselijkheid
- Vieze adem
– Minder energie, veel slapen
- Uitdrogingsverschijnselen
Wat kun je doen:
Laat jaarlijks een seniorencheck uitvoeren vanaf ±8 jaar.
Een eenvoudig bloed- en urineonderzoek kan nierproblemen al in een vroeg stadium opsporen. Zorg dat je kat voldoende vocht opneemt!
Vroege aanpassing van voeding, vocht en begeleiding maakt écht verschil, het kan het leven van je kat verlengen én verbeteren.
Bij mijn Mimi heb ik op 15 jarige leeftijd nierfalen ontdekt, ze mocht uiteindelijk 18 jaar én negen maanden worden! Heb jij ook ervaring met een kat met nierfalen, ik hoor graag jouw ervaring hieronder.
#marloeszorgt #senior #seniorkat #maandvandeouderekat #nierfalen #ckd #catlover #dierenarts #dierbarezorg
Wereld Dag van de Palliatieve Zorg
Vandaag sta ik stil bij iets wat me na aan het hart ligt: palliatieve zorg. Een term die vaak wordt geassocieerd met mensen, maar die net zo waardevol is voor onze dieren.
Palliatieve zorg gaat niet over genezen, maar over leven met comfort, rust en waardigheid. Het is de fase waarin ik samen met eigenaren kijk wat het dier nog nodig heeft om zich zo goed mogelijk te blijven voelen. Of dat nu extra pijnstilling is, ondersteuning bij eten en drinken, of gewoon iemand die meedenkt in moeilijke keuzes.
Bij MarloesZorgt geloof ik dat elk dier een zorgzame laatste levensfase verdient, in zijn eigen vertrouwde omgeving, zonder stress of angst. Vandaag is een mooi moment om daar extra bij stil te staan. 💜
#WereldDagVanDePalliatieveZorg #palliatievezorg #MarloesZorgt #zorg #dierbarezorg #thuiszorg #senior #dierenarts #seniorhond #seniorkat #dierenliefde
Nachtelijk miauwen 🌙
Word je ’s nachts wakker van je kat die luid miauwt?
Dat komt veel voor bij oudere katten en het heeft bijna altijd een reden.
In de Maand van de Oudere Kat sta ik stil bij veranderingen die horen bij ouder worden. Nachtelijk miauwen is daar één van, en kan verschillende oorzaken hebben:
1. Schildklierprobleem: oftewel een te snel werkende schildklier (hyperthyroïdie) veroorzaakt onrust, afvallen, honger en veel miauwen.
2. Hoge bloeddruk: kan hoofdpijn en onrust veroorzaken.
3. Pijn: bijvoorbeeld door artrose, gebitsproblemen of obstipatie.
4. Dementie (cognitieve dysfunctie): zorgt voor desoriëntatie en verwarring, overmatig vocaliseren en een veranderde waak-slaap-cyclus.
5. Doofheid of verminderd zicht: zorgt voor onzekerheid of het zoeken naar contact.
💡 Soms spelen ook andere factoren mee, zoals een verstoord dag-nachtritme of aangeleerd gedrag (bijvoorbeeld wanneer de kat ’s nachts aandacht krijgt). Een kat miauwt nooit zomaar. Wanneer je dit gedrag opmerkt, is het belangrijk om eerst medische oorzaken uit te sluiten veel van deze aandoeningen zijn goed te behandelen of te ondersteunen.
✨ Ik ben Marloes, dierenarts gespecialiseerd in de laatste levensfase van huisdieren. Met MarloesZorgt help ik baasjes hun senioren te ondersteunen van pijnherkenning tot dagelijks comfort en een liefdevol en waardig afscheid.
#marloeszorgt #dierenarts #seniorkat #catlover #maandvandeouderekat
🐾✨ Dierendag ✨🐾
Vandaag zetten we alle dieren in het zonnetje, onze trouwe vrienden die ons leven elke dag rijker maken. 💜
Beady en Siep kregen een speciaal cadeautje: een gigantische spin 🕷️😹. En zoals je ziet, zorgde dat meteen voor spelplezier! Voor mij is het zo mooi om te zien hoe kleine dingen zoveel geluk brengen.
Dierendag gaat niet alleen om cadeautjes, maar vooral om stilstaan bij de bijzondere band die we hebben met onze dieren. Ze geven ons onvoorwaardelijke liefde, steun en plezier en verdienen dat we daar elke dag dankbaar voor zijn.
En vandaag denk ik ook aan iedereen die zijn trouwe vriend moet missen. 💜 De leegte die achterblijft is groot, maar de herinneringen blijven altijd bij ons.
Fijne Dierendag voor alle dieren bij ons, in ons hart en in onze herinneringen. 🐾✨
#marloeszorgt #dierenarts #huisdieren #worldanimalday #dierendag
Wist je dat veel katten van nature te weinig drinken? Dat komt omdat hun voorouders woestijndieren waren. Ze halen van nature veel vocht uit hun prooi, maar onze huiskatten eten vaak droogvoer, waardoor ze extra risico lopen op uitdroging, blaasproblemen en nierziekten.
💧 Tips om je kat meer te laten drinken:
Zet meerdere drinkbakjes in huis, ook op rustige plekken.
Gebruik bakjes die breed genoeg zijn zodat de snorharen niet tegen de rand komen.
Plaats water en voer niet naast elkaar.
Probeer een waterfontein, veel katten vinden stromend water aantrekkelijker.
Geef natvoeding, dit bevat extra vocht én minder calorieën!
👉 Zo help je jouw kat gezond te houden en verklein je de kans op blaas- en nierproblemen.
Ik ben Marloes, dierenarts gespecialiseerd in de laatste levensfase van huisdieren. Met MarloesZorgt help ik baasjes hun senioren te ondersteunen – van pijnherkenning tot tips voor dagelijks comfort.
#marloeszorgt #seniorkat #maandvandeouderekat #dierenarts #catlovers
Woensdag weetje..oktober is maand van de oudere kat!
Wist jij dat jouw kat al vanaf 10 jaar wordt gezien als een senior?
Katten zijn meesters in het verbergen van klachten. Vaak lijkt een kat nog helemaal fit, terwijl er toch al veranderingen in het lichaam plaatsvinden. Daarom adviseren wij dierenartsen om vanaf 8 jaar regelmatig een seniorencheck te doen. Vanaf 10 jaar adviseren we deze minimaal jaarlijks te laten doen!
Tijdens zo’n check letten we onder andere op:
Gewicht en lichaamstoestand: afvallen of aankomen kan een signaal zijn van ziekte.
Gebit en tandvlees: pijn of ontsteking wordt vaak (te) laat opgemerkt.
Hart en nieren: problemen met deze organen komen veel voor bij oudere katten en zijn in een vroeg stadium beter te behandelen of te ondersteunen.
Beweging en gedrag: artrose en pijn worden vaak gemist omdat katten dit subtiel laten zien.
Een klinische controle in combinatie met een bloed- en urineonderzoek geeft een compleet beeld van jouw senior. Hierdoor ontdek je problemen eerder, kun je sneller ingrijpen en help je je kat om langer gezond en comfortabel oud te worden.
‼(niet zo) geheime tip: veel dierenklinieken bieden tijdens deze maand gratis gezondheidscontroles aan voor de senior, vaak in combinatie met korting op bloed- en urineonderzoek en bloeddrukmeting. Check dit dus zeker bij jouw dierenarts!
#marloeszorgt #maandvandeouderekat #dierenarts #seniorencheck #seniorkat #catlovers
